ذخایر ارزی

در پیرو آنچه در مقدمه عنوان شد در اینجا به تفصیل به آن خواهیم پرداخت. در تعریف آن می توان اینگونه گفت که این نوع از ذخایر دارایی هایی را شامل می شوند که بوسیله بانک مرکزی به واحد ارزهای خارجی تبدیل شده و ذخیره می شوند. این نوع ذخایر شامل اوراق قرضه،ارزهای خارجی و… می باشد. معمولا بیشتر ذخایر به واحد ارزی دلار آمریکا تبدیل می شوند و بیشترین ذخیره ارزی جهان در اختیار کشور چین می باشد. پیشنهاد اقتصاددانان این است که این نوع ذخایر به ارزی تبدیل  شوند که به پول آن کشور وصل نباشد.

 این ذخایر جهت حمایت از بدهی ها و اعمال اثر بر سیاستهای پولی مورد استفاده قرار می گیرند و شامل هر نوع پول خارجی می باشد که توسط یک بانک مرکزی نگهداری می شود که برای مثال می توان به   بانک فدرال رزرو آمریکا اشاره کرد.

صندوق ذخیره ارزی به عنوان شاخص سلامت اقتصاد یک کشور در نظر گرفته می شود. یک صندوق ذخیره ارزی شامل ذخایر ارزی کشورها و  دارایی هایی از جمله ارزهای خارجی، ذخایر طلا و سایر دارایی های با ارزشی می باشد که بوسیله بانک مرکزی یا سایر مقامات پولی یک کشور نگهداری می شود.

با استفاده از آن  تراز پرداخت ها بررسی شده  و همچنین این دارایی ها قادر هستند که  بر نرخ ارز خارجی تاثیرگذار باشند و همچنین واحد پول آن کشور را محفوظ نگه می دارند.

چنانچه صندوق ذخیره ارزی کشوری کاهش یابد در آن صورت بانک مرکزی مجبور خواهد شد که ارزش پول خود را کاهش دهد. لذا سرمایه گذارانی که آینده نگر می باشند باید از امروز برای آن رویداد برنامه ریزی کرده و آماده باشند.

 اما ببینیم  که تاثیر ذخایر ارزی بر روی اقتصاد چگونه است؟ شواهد اینگونه  نشان می دهد که بالا رفتن چنین ذخایری باعث افزایش بدهی خارجی می گردد. 

همچنین ممکن است منجر به کاهش مصرف شود، در عین اینکه می تواند سرمایه گذاری و رشد اقتصادی را نیز توسعه بخشد. شاخص های کلان اقتصادی در کشورهای در حال توسعه نشان داده اند که بالا رفتن میزان این ذخایر هزینه های ریسک نقدینگی را کاهش می دهد.

 شواهد بین المللی به ما  نشان می دهد تا زمانی که نرخ بهره این ذخایر پایین می باشد بالا رفتن میزان ذخایر خارجی نیز منجر به کاهش دائمی مصرف می گردد. با این وجود  تأثیر مثبت بر رشد اقتصادی، زمانی که ما بخواهیم این اثر را کنترل کنیم کمرنگ می شود و گاها از بین می رود .

با توجه به آنچه که تا کنون در خصوص ذخایر ارزی کشورها تا به اینجا بیان شد متوجه شدیم که این ذخایر بسیار برای اقتصاد یک کشور مهم می باشند.این ذخایر توسط بانک مرکزی ذخیره می شوند و  بانک مرکزی عهده دار آن است. این ذخایر غالبا در قالب واحد پولی دلار و گاهی بصورت یورو و پوند و همچنین ین ژاپن ذخیره می شوند.

   کشورهای مختلف بر اساس رتبه بندی قدرت اقتصادی در جهان دارای سطوح مختلفی از این ذخایر می باشند. در حال حاضر چین بالاترین ذخایر ارزی را در جهان داراست  و پس از آن ژاپن در مقام دوم و سپس سوئیس قرار دارند. اتفاق جالبی که اخیرا در دنیا در مورد این رتبه بندی افتاده است این بود که  در جولای 2021، هند از روسیه پیشی گرفت و جایگاه چهارمین کشور بزرگ دارای ذخایر ارزی را در دنیا به خود اختصاص داد.

ذخایر خارجی یا  Foreign Currency Assets که به اختصار FCA گفته می شود در واقع آن دسته از دارایی هایی هستند که بر اساس یک ارز غیر از آن ارزی که واحد پول کشور است ارزشگذاری می گردند. FCA  بسیار دارای اهمیت می باشند و بزرگترین جزء ذخایر فارکس به حساب می آیند و بر حسب دلار بیان می گردند.

 ذخایر خارجی عموما از افزایش یا استهلاک واحدهای ارزی غیرآمریکایی مانند یورو ، پوند و ین تاثیر می گیرند. کاهش ارزش پول  به معنای کاهش ارزش یک ارز در سیستم نرخ ارز شناور می باشد. در سیستم نرخ ارز شناور آنچه که ارزش ارز را تعیین می نماید  نیروهای بازار (بر اساس تقاضا و عرضه یک ارز) می باشند. ذخیره ارزی همچنین به عنوان دارایی های ذخیره نیز شناخته می شود.

ذخایر خارجی یا  Foreign Currency Assets که به اختصار FCA گفته می شود در واقع آن دسته از دارایی هایی هستند که بر اساس یک ارز غیر از آن ارزی که واحد پول کشور است ارزشگذاری می گردند. FCA  بسیار دارای اهمیت می باشند و بزرگترین جزء ذخایر فارکس به حساب می آیند و بر حسب دلار بیان می گردند.

 ذخایر خارجی عموما از افزایش یا استهلاک واحدهای ارزی غیرآمریکایی مانند یورو ، پوند و ین تاثیر می گیرند. کاهش ارزش پول  به معنای کاهش ارزش یک ارز در سیستم نرخ ارز شناور می باشد. در سیستم نرخ ارز شناور آنچه که ارزش ارز را تعیین می نماید  نیروهای بازار (بر اساس تقاضا و عرضه یک ارز) می باشند. ذخایر ارزی همچنین به عنوان دارایی های ذخیره نیز شناخته می شود.