شاخص داده های مسکن

این شاخص یکی از شاخص‌های اقتصادی مهم است که سرمایه‌گذاران از آن برای حفظ نبض روندهای اقتصادی گسترده‌ تر و تغییرات بالقوه در بازار سهام و بازار فارکس استفاده می کنند. شاخص داده های مسکن توسط آژانس مالی مسکن فدرال با استفاده از داده های ارائه شده توسط انجمن وام مسکن ملی فدرال (FNMA) که معمولاً با نام Fannie Mae شناخته می شود ، و شرکت فدرال وام مسکن (FHLMC) جمع آوری می شود. داده های مسکن مبتنی بر معاملاتی است که شامل وام های مسکن متعارف و منطبق بر دارایی‌ های تک خانواده است. این شاخص یک شاخص وزنی تکرار فروش است که میانگین تغییرات قیمت را در فروش های تکراری یا تامین مالی مجدد در همان دارایی ها اندازه گیری می کند. شاخص داده های مسکن هر سه ماه یک بار منتشر می شود، اگرچه از مارس ٢٠٠٨ یک گزارش ماهانه نیز به طور منظم منتشر می شود.

داده های مسکن یکی از عوامل موثر بر بازار فارکس است و تاثیر بر روند بازار دارد. سرمایه‌ گذاران از آن برای حفظ نبض در روندهای اقتصادی گسترده‌تر و تغییرات بالقوه در بازار سهام استفاده می‌کنند.

افزایش و کاهش قیمت مسکن و سایر داده های مسکن می تواند پیامد های بزرگی برای اقتصاد داشته باشد. افزایش قیمت به طور کلی مشاغل بیشتری ایجاد می کند، اقتصاد را تحریک می کند و هزینه های مصرف کننده را افزایش می دهد. این امر راه را برای افزایش تقاضای کل ، افزایش تولید ناخالص داخلی GDP و رشد کلی اقتصادی هموار می سازد. 

هنگامی که با انتشار شاخص داده های مسکن شاهد کاهش قیمت ها باشیم، برعکس این اتفاق می افتد. اعتماد مصرف کننده از بین رفته و بسیاری از شرکت هایی که از تقاضا برای املاک سود می برند، کارکنان خود را اخراج می کنند. این گاهی اوقات می تواند باعث رکود اقتصادی شود.

در دوره‌ های فعالیت اقتصادی قوی، بازار مسکن نزدیک به ٢٠ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد . این امر به ویژه در مورد ایالات متحده صادق است. افزایش فعالیت ساختمانی از دو جهت بر تولید ناخالص داخلی اثر مثبت دارد. طبیعتا اولین مورد افزایش تولید ناخالص داخلی به دلیل افزایش خرید خانه است. خرید خانه معمولاً منجر به تقاضای خدمات مسکن و در نهایت افزایش هزینه های مصرف کننده می شود. شاخص داده های مسکن پایین تأثیر منفی زیادی بر کل صنعت خرید و تولید خواهد داشت. لازم به ذکر است که ساخت و ساز املاک و مستغلات کار فشرده است. بنابراین، سقوط در بازار مسکن در نهایت منجر به افزایش نرخ بیکاری خواهد شد.

زمانی که فعالیت املاک و مستغلات کاهش می یابد، ارزش املاک مسکونی شروع به کاهش می کند. صاحب خانه ممکن است قصد فروش خانه خود را داشته باشد یا نداشته باشد. با این حال، او تحت تاثیر کاهش قابل توجه وام مسکن ارائه شده توسط موسسات مالی قرار خواهد گرفت. در نهایت، این منجر به کاهش هزینه های مصرف کننده می شود. لازم به ذکر است که هزینه های مصرف کننده نزدیک به ٧٠ درصد از تولید ناخالص داخلی ایالات متحده را تشکیل می دهد.

کاهش هزینه های مصرف کننده باعث افزایش بیشتر نرخ بیکاری، کاهش درآمد و کاهش هزینه ها می شود. این اثر چرخه ای با توجه به شاخص داده های مسکن در نهایت منجر به رکود خواهد شد. به همین دلیل است که بازار به دقت داده های مسکن مانند شروع مسکن را که یک شاخص پیشرو در اقتصاد است، رصد می کند.

شاخص داده های مسکن معمولا به صورت ماهانه از سوی نهاد های مختلفی در هر کشور محاسبه و منتشر می شود. در ایران این شاخص توسط بانک مسکن و در دوره های ماهانه اعلام می شود. در کشور آمریکا نیز انتشار این شاخص از سال ١٩۶٨ در دستور کار انجمن ملی مسکن آمریکا قرار گرفت و به صورت ماهانه منتشر می شود.

نحوه محاسبه شاخص Housing Data در هر کشور نیز به گونه متفاوتی انجام می شود. برای مثال در آمریکا محاسبه این شاخص بر اساس گزارشات معاملاتی خانه های تک خانوار صورت می گیرد. محاسبه داده های مسکن در کشور سوئد با بررسی و ارزیابی ارزش خانه ها انجام می شود. در انگلستان نیز از سه شاخص نیشن واید، لند رجیستری و هلیفکس برای محاسبه شاخص داده های مسکن بهره گیری می شود.

شاخص مسکن نشان دهنده قدرت ذاتی اقتصاد یک کشور است. بنابراین، تأثیر عمیقی بر ارزش پول کشور مربوطه دارد که داده ها از آنجا بیرون می آیند. داشتن درک خوب از داده‌های مسکن، معامله‌ گر ارز را قادر می‌سازد تا در زمان مناسب جفت ارز مناسب در بازار فارکس را معامله کند. زمانی که داده های بخش مسکن مثبت باشد، بانک مرکزی کشور مربوطه تلاش می کند تا رشد کنترل شده ای را حفظ کند. برای انجام این کار، بانک مرکزی نرخ بهره را افزایش می دهد تا نقدینگی غیر ضروری را از سیستم خارج کند. افزایش نرخ بهره سرمایه گذاران را جذب می کند و در نتیجه منجر به افزایش ارزش پول کشور می شود. کوانتوم افزایش قدرت ارز به نوع شاخص داده های مسکن و میزان خوش بینی آن بستگی دارد.

زمانی که بازار مسکن شروع به کاهش می کند، برای تحریک رشد، بانک مرکزی تلاش می کند تا نقدینگی در بازار را افزایش دهد. کاهش نرخ بهره سرمایه گذاران را منصرف می کند و در نتیجه منجر به کاهش ارزش پول کشور مربوط می شود.