جنگ های ارزی

جنگ ارزی چگونه آغاز شد؟

دنیای مدرن با دو حمله شدید جنگ های ارزی روبرو بوده است که به شرح زیر هستند :

اولین نمونه از جنگ های ارزی دنیای اقتصاد پس از جنگ جهانی اول مشاهده شد. آلمان اساساً تورم را با نرخ بی سابقه ای آغاز کرده بود. آنها این کار را انجام می دادند تا بتوانند خسارات ناشی از شکست در جنگ جهانی اول را بپردازند. در واقع هدف جنگ ارزی را پرداخت خسارت ها بیان می کردند. با این حال، کشورهای دیگری مانند فرانسه و بریتانیا نیز از این روند پیروی کردند. به زودی این کشورها کاهش ارزش سایر کشورها را دنبال کردند که ارزش خود را کاهش دادند. این برای مدت طولانی ادامه یافت تا اینکه آلمان در نهایت به یک تورم فوق العاده رسید و رقابت را به سمت پایین برد! کشورهای دیگر مانند فرانسه و بریتانیا نیز تورم قابل توجهی داشتند. با این حال، اقتصاد آنها مانند آلمان منفجر نشد.

جنگ های ارزی بعدی توسط شوک نیکسون آغاز شد. این مورد زمانی اتفاق افتاد که رئیس جمهور نیکسون دنیا را از استاندارد طلا خارج کرد. هدف جنگ ارزی کاهش ارزش دلار و ارتقای اشتغال و صادرات در اقتصاد ایالات متحده بود. این امر به طور خودکار منجر به ترویج بیکاری در کشورهایی می شود که کالاهای آمریکایی وارد می کنند. کاهش ارزش توسط ایالات متحده به سرعت توسط سایر کشورها که از استاندارد دلار پیروی می کردند، کاهش ارزش رقابتی را به دنبال داشت. سیاست کاهش ارزش پول و جنگ های ارزی دنیای اقتصاد “گدای همسایه خود” به سرعت تبدیل به یک امر عادی شد. این اقدام دور از جنگ  ارزی با حملات سفته بازانه به بسیاری از ارزها و بحران های شدید ارزی در چندین بخش از جهان به پایان رسید.

جنگ ارزی چگونه کار می کند؟

جنگ های ارزی با اصطلاح کمتر تهدیدآمیز ” کاهش ارزش رقابتی ” نیز شناخته می شود. در دنیای امروز که نرخ‌ های ارز شناور اغلب به وسیله عوامل مختلف بازار تعیین می‌شود، کاهش ارزش پول معمولاً با اقدام بانک مرکزی یک کشور از راه سیاست‌ های اقتصادی مهندسی مختلف صورت می گیرد، مانند کاهش نرخ‌ بهره و یا کاهش روز افزون کمی.

تمام این موارد باعث ایجاد پیچیدگی های بیشتر نسبت به جنگ های ارزی دهه های پیش می شود. جنگ ارزی در دهه های پیش، زمانی بود که نرخ‌های ارز ثابت رایج‌ تر بود و یک ملت می‌توانست ارزش پول خود را با یک مصلحت ساده پایین آورد. 

جنگ های ارزی اصولا اصطلاح رایجی نیست که در دنیای آرام اقتصاد به طور معمول استفاده شود، به همین دلیل است که وزیر دارایی سابق برزیل، گیدو مانتگا، در ماه سپتامبر ٢٠١٠، زمانی که هشدار یک جنگ ارزی بین المللی را داد، لانه هورنت را به طرز فجیعی به هم زد. 

 

هدف از جنگ ارزی چیست؟ 

جنگ های ارزی تشدید کاهش ارزش پول است که هدف آن بهبود موقعیت اقتصادی یک فرد در صحنه جهانی به بهای هزینه دیگری است. کاهش ارزش پول بیانگر اتخاذ برخی تدابیر در جهت کاهش استراتژیک قدرت خرید پول یک کشور است که توسط خود آن کشور صورت می گیرد.

کشورها ممکن است چنین استراتژی را برای به دست آوردن مزیت رقابتی در تجارت جهانی و کاهش بار بدهی های دولتی دنبال کنند. با این حال، کاهش ارزش پول گاهی پیامدهای منفی ناخواسته‌ای دارد که شدیدا ویرانگر است.

ممکن است غیر قابل درک به نظر برسد، اما یک ارز قوی لزوما به نفع یک کشور نیست. همین مساله می تواند توجیه کننده جنگ های ارزی باشد. پول داخلی ضعیف، صادرات رقابتی یک کشور در بازارهای جهانی را به دنبال دارد و  همزمان واردات را نیز گران تر می کند. افزایش حجم صادرات باعث رشد اقتصادی می شود ، در حالی که واردات گران نیز تاثیر مشابهی دارد زیرا مصرف کنندگان تصمیم به جایگزین سازی محصولات محلی به محصولات وارداتی می گیرند. این بهبود شرایط تجاری عمدتا کاهش کسری حساب جاری، اشتغال بیشتر و رشد سریعتر تولید ناخالص داخلی را در پی دارد. سیاست‌های پولی محرکی که معمولاً ارز ضعیف را ایجاد می کنند، تاثیر مثبتی بر بازار سرمایه و مسکن کشور نیز دارند و مصرف داخلی را بیشتر می کنند. 

آیا جنگ ارزی خوب است یا بد؟

جنگ های ارزی دنیای اقتصاد اثرات مثبت و منفی مختلفی دارند. درمورد کارایی های مثبت جنگ ارزی که در ابتدا بیان کردیم، می توان گفت که اوضاع اقتصادی کشور را بهبود می سازد. جنگ ارزی مزیت رقابتی در تجارت جهانی را به دنبال دارد و موجب کاهش بار بدهی های دولتی می شود.

با تمام این موارد مثبت، جنگ ارزی اثرات منفی مختلفی را نیز در پی دارد. کاهش ارزش پول می تواند موجب کاهش بهره وری در بلندمدت شود، چرا که واردات تجهیزات و ماشین آلات سرمایه ای برای مشاغل محلی مختلف بسیار پرهزینه است. میزان کاهش ارزش پول همچنین ممکن است بیشتر از حد مطلوب و دلخواه باشد که در نهایت باعث افزایش تورم و خروج سرمایه می شود. جنگ های ارزی ممکن است به ایجاد موانع تجاری و اختلال در تجارت جهانی شود. همچنین کاهش ارزش رقابتی ممکن است باعث تحریک عوامل موثر بر ارزش یک ارز و در نتیجه افزایش نوسانات ارز شود که این امر موجب هزینه های بیشتر پوشش ریسک برای شرکت ها و همچنین پیشگیری از سرمایه گذاری خارجی می شود.

10 ارز برتر دنیا کدام است؟

وقتی به برترین ارزهای دنیا فکر می کنید، به دلار آمریکا یا پوند انگلیس یا یورو فکر می کنید. اما بر خلاف تصورات این گونه نیست. گران ترین ارزهای سال ٢٠٢١ هیچ کدام از موارد ذکر شده نیستند. آنها همیشه به ثروتمندترین کشورهای جهان تعلق ندارند. امن ترین ارزها در واقع ارز هایی هستند که ارزش خود را در شرایط مختلف تا حدودی حفظ می کنند. 

دلار آمریکا ممکن است گران ترین ارز نباشد، اما یک ارز قوی و امن با بیشترین آمار معامله ارز در جهان است. زیرا دلار یکی از امن ترین ارزها به حساب می آید و تحت تاثیر نوسانات شدید قرار نمی گیرد. دلار آمریکا تقریباً در برابر همه ارزهای اصلی از ابتدای سال ٢٠١١ افزایش یافته است، به طوری که شاخص دلار وزنی تجاری در حال حاضر در بالاترین سطح خود در بیش از یک دهه گذشته معامله می شود. این نشان می دهد ارز قوی دلار از جنگ های ارزی فارغ است. 

در ادامه به ١٠ مورد از برترین ارزها که ارز های امن در دنیا به حساب می آیند اشاره می شود. 

١ – دینار کویت

٢ – دینار بحرین

٣ – ریال عمان

۴ – دینار اردن

۵ – پوند جبل ااطارق

۶ – پوند انگلیس 

٧ – دلار کیمانی

٨ – یورو

٩ – فرانک سوئیس

١٠ – دلار آمریکا

جنگ ارزی و تاثیر آن در فارکس

بازار فارکس فعال ترین بازار در جهان است که بیش از ۵ تریلیون دلار در روز معامله می شود که بسیار بیشتر از سهام جهانی است.  بخش اعظمی از این حجم معاملات بسیار زیاد را معاملات ارزی تشکیل می دهد. با این حال، مواقعی وجود دارد که ارزها به شکل چشمگیری حرکت می کنند و طنین آن در سراسر جهان احساس می شود. برای مثال در وضعیت جنگ های ارزی، بازار فارکس نیز از تاثیرات تضعیف ارز ها فارغ نیست. به طور کلی تضعیف ارز، تضعیف بازار را نیز در پی دارد و ارزش دارایی هایی معامله گران کاهش پیدا می کند. این رخداد برای بهبود وضع اقتصادی کشور انجام می شود اما با زیان معامله گران همراه است. با این حال اقداماتی برای جلوگیری از این زیان وجود دارد. برای مثال هنگامی که یک ارز در اثر جنگ های ارزی ضعیف است، سرمایه گذاران می توانند با سرمایه گذاری در خارج از کشور یا در شرکت های چندملیتی ایالات متحده از زیان در امان بمانند.

سخن پایانی

جنگ های ارزی به وضعیتی اطلاق می شود که در آن کشورهای مختلف در پی کاهش عمدی و هدف مندانه ارزش پول داخلی خود هستند، به این منظور که اقتصاد خود را تحریک کنند. اگرچه کاهش ارزش پول یک اتفاق رایج در بازار ارز است ، اما ویژگی بارز جنگ ارزی این است که تعداد قابل توجهی از کشور ها همزمان به دنبال کاهش ارزش پول خود هستند و این عمل جنبه رقابتی پیدا می کند. 

با اینکه جنگ های ارزی برای بهبود اقتصاد رخ می دهند، اما کاهش ارزش پول، داروی همه مشکلات اقتصادی نیست. برای مثال ارزش ریال برزیل از سال ٢٠١١ تاکنون حدود ۴٨ درصد سقوط را تجربه کرده است، اما این کاهش شدید ارزش پول نتوانسته مشکلات دیگری مانند افت قیمت نفت خام و کالاهای مختلف و همچنین فساد را ریشه کن کند. پس جنگ های ارزی علی رغم پیامد های مثبت خود، مشکلاتی نیز به دنبال دارد.

علیرغم برخی شواهد که ممکن است خلاف آن هم اثبات شود، به نظر نمی رسد که جهان هم اکنون در حال تجربه جنگ ارزی باشد. با این حال برخی از اقتصاددانان استدلال می کنند که ما با یک جنگ ارزی امروزی نیز روبرو هستیم اما جنگ چندان آشکار نیست و کاهش ارزش های رقابتی، در صورت وجود، فوری نیست.

با نوشتن نظرات خود در قسمت پایین مقاله به ما در راستای بهبود تهیه مقالات یاری نمایید .